فاین تذهبون

من زمستانم و تو فصل بهاری جاناظلمتم من، تو چراغ شب تاری جانا من پر کاه و به هر سو ببرد باد مرااستواری تو و چون کوه وقاری جانا هر دو هستیم کنار هم اگر چه همه عمرمن چو خار و تو گل باغ اناری جانا نغمه هایت بنوازد همه دم گوش مرابه سر شاخه ی گل مرغ هزاری جانا سرو نازی و تویی زینت هر باغ و چمنمن ولی شاخه ی خشکیده چناری جانا برده ای دل تو ز خوبان جهان ای گل نازدل و دلدار توهستی و نگاری جانا هر کجا گام نهادم سخن از حسن تو بودغیر وصفت نشیندم به دیاری جانا اهل عالم سر زلف تو اسیرند همهچون که بر عشق خداوند دچاری جانا همه ی عمر ز تو دم زدم ای یوسف حسنچه خوشم من که مرا یاور و یاری جانا ,جانا ...ادامه مطلب