لشکر غم

ای که با درد آشنایی تو
وارث غصه و بلایی تو

تو نقی (ع) و ابوالحسن(ع) هستی
همه درد و غم و محن هستی

تو امامی، امام مظلومان
تو امیدی برای محرومان

گر چه  تو غصه دار و پر شرری
تو چراغ هدایت بشری

ای دو صد رنج و درد و غم دیده
در همه عمر خود ستم دیده

ای که بر درد ما دوایی تو
شیعه را یار و مقتدایی تو

تو علی(ع) مکرری آقا
تو نقی (ع) و مطهری آقا

تو که بی یار و بی معین هستی
یاور و یار مومنین هستی

شب ودرد و تب و غم و اندوه
غصه های تو بود همچون کوه

ای جمالت ز نور چون خورشید
موی تو شد زدرد و غصه سپید

جای تو در دل محبان است
در غمت شیعه زار و گریان است

در عزای تو آسمان نالید
مادرت با قدی کمان نالید

ناله ی شیعه در غم  مولاست
موسم اشک و آه و واویلاست

شام غربت دوباره سر زده است
بر دل شیعیان شرر زده است

پر کشید از دیار ما هادی(ع)
برده از تن قرار ما هادی(ع)